AYNI GÖĞÜN EZGİSİ

             -Abdülselam Aydın'ın anısına-

(Vurulduğumuz kentlere yasak diliyle

elinden tutsa öfkenin büyümeyi öğretecek

ve büyüyecekti…)

Abdülselam,

daha aşksız ve kitapsız;

lisede,

ipince,

esmer yürekli bir oğlan.

Bu yağmur nerden gelir:

Sular bulanır.

Bu çığlık nasıl büyür:

Yürek daralır.

Bu kavga ne de bıçkın:

Meydan aranır.

Aranır abdülselam,

bilmez bir oğlan…

Diyarbakır'ın göğsünde terli bir akşam

daralan sokaklarda bir yaşamı çaldılar;

Abdülselam kardeşimi arkasından vurdular!

Mezarını ziyaretimde söyledikleridir:

“-Koştum, kan mevsimine erken sarıldım,

bir kanlı geçitte vuruldum kaldım…”

                    Yılmaz Odabaşı/ 1987, Diyarbakır